“Bu da nereden çıktı?” diyeceksiniz.
Şöyle anlatayım efendim…
Bu şehirde çakallar hiç eksik olmaz. Antalya ne zaman bir boşluk verse, ne zaman bir zayıflık gösterse, ne zaman ortada sahipsiz bir alan kalsa… Kokuyu alan ortaya çıkar. Leş neredeyse, çakal oradadır.
Antalya dışarıdan bakıldığında turizmin başkenti, tarımın can damarıdır. Güneşiyle, deniziyle, bereketli toprağıyla övünür. Ama vitrinin arkasında bambaşka bir düzen döner. O düzenin aktörleri bellidir: Fırsat kollayanlar, çökmeyi maharet sayanlar, gücün etrafında pervane olanlar… Kısacası Antalya’nın çakalları.
Peki bu çakallar en çok nerede çoğalır, biliyor musunuz?
Belediyelerin etrafında.
İhale kokusu mu alındı, imar mı konuşuluyor, bir arsa mı değerlenecek? Hepsi bir anda belediye koridorlarında belirir. Kimisi danışman olur, kimisi aracı, kimisi “abi”, kimisi “başkanın yakını”… Resmî sıfatları yoktur ama etkileri büyüktür. Yetkileri yoktur ama yön verirler.
“Şehir için yapıyoruz” derler. “Halk kazanacak” derler. “Antalya büyüyor” derler.
Ama kazanan hep aynıdır.
Aynı isimler, aynı çevreler, aynı sofralar… Belediye büyür, bütçe büyür ama halka düşen pay hep küçülür.
Kimi belediyede çakallar ihalenin başındadır, kiminde imarın kenarında. Kimi sosyal projelerin gölgesinde saklanır, kimi kentsel dönüşüm masasında boy gösterir. Dün birbirine düşman olanlar, bugün belediye kapısında kol kola girer. Çünkü çakalın ideolojisi olmaz; kokunun peşinden gider.
Bu düzende dürüst olan kaybeder.
İşini doğru yapan bürokrat yalnız bırakılır. İtiraz eden susturulur, soru soran dışlanır. Çakal düzeninde liyakat değil sadakat, kamu yararı değil kişisel çıkar esastır.
O yüzden şaşırmamak gerekir.
Antalya’da 2024 öncesinde de çakallar vardı, 2024 sonrasında da var. İsimler değişti, koltuklar el değiştirdi, tabelalar yenilendi ama zihniyet büyük ölçüde yerinde durdu. Dün yalnızca kamu kurumlarının çevresinde dolaşanlar, bugün özel sektör tabelalarının arkasına gizlendi; oradan da belediye koridorlarına taşındı.
Antalya’da belediyeler, kamu kurumları ve özel sektör leş gibi koktukça çakallar eksik olmaz. Mesele tek tek kurumlar değil; o kurumların etrafında oluşan çıkar düzenidir. Asıl sorun çakallar değil; onlara kapı açan, görmezden gelen, dün karşısında duruyormuş gibi yapıp bugün birlikte yol yürüyen anlayıştır.
Velhasıl kelam…
O anlayış değişmedikçe; Takvim yaprakları değişir, dönemler değişir ama bu şehirde kazanan yine çakallar olur.